Depresioni

Cfar eshte depresioni ? A jeni gjendur ndonjeher ne nje moment te till ?
Si e keni perjetuar ? Pres pergjigjet tuaja .

Depresioni....eshte kjo mbyllje qe kemi drejt te panjohures qe na con ne krahet e tij...Te mberthyer pas rolit tone, pas se kaluares, energjite dhe liria per t'u shprehur ngelen te bllokuara. Dhe arrin meraku, qe na kujton se e ardhmja eshte koha e se pamundures. Dhe arrin depresioni, qe na kujton se po heqim dore nga vetvetja...
Ne kete shoqeri, te qenit individ i realizuar do te thote te kesh leke, fuqi, te jesh i estetikisht i pranueshem, te kesh shoqerine e duhur...Pak rendesi ka nese per te arritur gjithe keto do te thote te heqesh dore nga cdo lloj origjinaliteti dhe te ngelesh vetem ne nivelin siperfaqesor te gjerave. Nuk ka rendesi nese duhet te pershtatesh, te ndryshosh natyren tende per te mbajtur fort statusin e arritur. Ne pamje te pare dukemi si nje nga gjeneratat me te arritura ne kete bote te industrializuar, me te realizuarat....dhe per kete duhet te jemi dhe me te lumturit. Por ja qe s'eshte keshtu...jemi nje gjenerate "e semure". Jemi teper te mberthyer pas se kaluares, pas asaj sigurie qe kemi arritur dhe qe na fik energjite pak nga pak. Kjo sjellje te con drejt depresionit ne menyre te paevitueshme. Depresioni te le te zbresesh drejt hic-it, ku cdo gje na duket sikur humbet kuptimin. Te rezistosh s'do te thote tjeter vecse te zgjasesh vuajtjen.
Duhet te kuptojme mesazhin qe na jep vete depresioni: te ndryshojme drejtimin e jetes tone.
Te zgjedhesh te rene, ndryshimin, do te thote te zgjedhesh jeten....

me ze frika kur lexoj per kete gje
ne pergjithsi kur semurem me hipen nje si tip pesimizmi qe cte them
me duket sikur sdo sherohem ndonjeher
po ja qe koha iken dhe semundja me kohen kalon


zakonisht depresioni te ze dhe kur shkon ne emigrim psh
ketu ku jam njoh njerez te cilet kan kaluar depresion per kete fakt dhe me vjen vertet keq
depresionin eshte e mira ta kapesh ne fazat e para se me pas eshte veshtire te dalesh nga kjo gjendje

kam kaluar para nje viti kur humba njeriun e jetes time qe dhe sot kur e kujtoj:qaj:

ehhhh me vjen keq ti siper, por eta vazhdon dhe sna ngelet gje tjeter vecse te jetojme jeten si te vij

kur lexoj tema te tilla mundohem te analizoj veten,si ndjehem,sa jam pesimiste apo optimiste...por nuk dua te mendoj shpesh per gjera te tilla,se me duket se sa me shum te mendosh deperton me thelle,analizon me shum dhe humbet brenda,,,, ,,,,ne pergjithsi nuk jam tipi qe biej ne depresion,dhe ne fakt per fat te mire nuk kam pasur raste qe te jem ne depresion,,,,pergjithsisht jam tip optimist,,,,shpresoj qe jeta mos me befasoj ne te ardhmen:opala:

per cdo gje duhet te kesh kurajo dhe optimizem per te perballu jeten

dhe une ashtu mendoj,,,po qe se ske kurrajo e optimizem ateher je e deshtuar,,,pastaj jeta eshte me surpriza,pas nje shiu del dielli,,,,,na mbetet te shpresojm qe te jet shi veror,qe nuk le gjurme pas

shume shprehje e bukur kjo limona, ke shume te drejte